لعنت بر صبوری

ما باید غبطه بخوریم، غصه بخوریم، باید گریه کنیم...

اصلا این بایدها حق ماست ولی...

لعنت به این صبر که صبور هم باید باشیم  

 امروز تعطیل هستم و از صبح خروس خون و طبق روزهایی که خونه هستم شروع به انجام 

وظیفه ی خطیر کوزت بودن کردم. سعی کردم حواسم رو پرت کنم و به چیزی فکر نکنم ولی 

مگه میشد. نه به هیچوجه مقدور نبود.ضمن تمیزکاری خونه به اینجا هم سر میزدم. 

از دوستان خوبم که بهم سر میزنن ممنونم.

جناب همسر تا ظهر تو خونه مشغول بود. سعی میکرد حرف بزنه ولی میدید که من تمایلی 

به حرف زدن ندارم. وقتی داشت میرفت به کارهاش برسه چند لحظه تو اتاق روبروم ایستاد 

و نگاهم کرد. بنظر میومد میخواست چیزی بگه ولی آهی آروم کشید و رفت( شاید این سکوت 

حاکم فعلی برای هردومون خوب باشه)

دوستانی که من رو میشناسن میدونن این اولین باری هست که گله از زندگی میکنم. 

از همسری که ...

اینجا می نویسم تا بعدها فراموش نکنم تا چه اندازه شکستم

+ ایثار یعنی آدم ها حق دارند که حق نداشته باشبد