بلاگفا :(

چقدر بده وقت پیدا کنی و با ذوق بیای به دوستانت سر بزنی 

ولی بلاگفا باز هم با مشکلاتش اذیتت کنه

 سلام به دوستان عزیز و خوبم 

خوب منم تا اندازه ای صبوری میکنم و با بلاگفا کنار میام  ولی نه همیشه

حالا که از صبوری گفتم این رو در مورد خودم بگم: 

در کل آدمی هستم که صبرم خیلی زیاده و براحتی از کسی دلخور نمیشم. همیشه سعی  میکنم جنبه ی مثبت 

قضیه رو ببینم ولی وقتی صبرم تموم بشه و به قول معروف کسی از چشمم بیافته برای همیشه میزارمش کنار.

هنوز نمیدونم این خصلت خوبهیا بد ؟ چون  تا حالا دو بار این اتفاق برام افتاده و از اینکه  دیگه هیچ ارتباطی با این

افراد ندارم پشیمون نیستم و فکر میکنم کارم کاملا درست بوده.

یکی از این افراد دوست نزدیکم بود که وقتی می خواست از همسرش جدا بشه هر کاری از دستم بر میومد کردم 

که تنها نباشه و افسرده نشه.هم خودش و هم خدای هردومون میدونه چه کارها کردم . تا اینکه ازم خواست بر علیه 

همسرش شهادت دروغ بدم و وقتی دید این کار رو نمیکنم خیلی بد برخورد کرد. اینقدر که با همه ی وجود شکستم .

این بود که برای همیشه ازش خداحافظی کردم و سعی هم نکردم چیزی ازش بدونم. 

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان با دگران وای به حال دگران ...

بگذریم. حالا بلاگفا هم کم کم داره از چشمم میافته و کاری میکنه خدای نکرده برای همیشه بزارمش کنار

میگم خدای نکرده چون محیط بلاگفا رو و جو دوستانه ش رو دوست دارم.اینجا دوستان بلاگ اسکلای نوشته هام  

رو میخونن ( آمار این رو نشون میده) ولی چیزی برام نمینویسن. یک جور حس غریبی دارم اینجا . 

خیلی از دوستان تو سایت بلاگ ادامه به نوشتن دادن. میخونمتون و براتون مینویسم.از اینکه در هر صورت با هم در 

ارتباط  هستیم خوشحالم.

+مواظب خودتون و خوبیهاتون باشید

دوستتون دارم هواااارتا