نوشتن رو دوست میدارم

تو دو راهی بودن خیلی بده

هر بار که  میبینم بلاگفا مشکل داره و میخوام ازش کاملا دست بکشم  یه جورایی میترسه که دیگه برنگردم 

سراغش  و زود درست میشه  ( الان هم اومدم اینحا بنویسم بترسه )

ولی خبر نداره که داره صبرم تموم میشه. به قول شاعر :

دل نیست کبوتر ز هر بام که برخاست نشیند

ما از سر کویی که پریدیم پریدم ... ( نمیدونم دقیقا درست نوشتم یا نه )

آخه من چه گناهی کردم که بلاگفا رو دوست دارم؟ 

اصلا خاطره ی آشنایی با بلاگفا و دوستی که من رو با وبلاگ و وبلاگنویسی و بلاگفا آشنا کرد برام خیییلی شیرینه 

یادش بخیر اون موقع که تازه شروع کرده بودم به نوشتن هنوز واتس آپ و وایبر و تلگرام و ... وجود نداشت 

و دنیای وبلاگنویسی  برای خودش دنیایی بود.  

شاید برای خیلی ها دوره وبلاگ نویسی دیگه تموم شده باشه ولی من هنوز و هنوز دوستش دارم. 

از اینکه خاطراتم رو تو وبلاگ به یادگار میزارم احساس خوبی دارم. از اینکه  با دوستان وبلاگیم در ارتباط هستم 

لذت میبرم. گاهی خیلی خسته میام خونه ولی با شوق میام سراغ وبلاگ تا از حال دوستانم با خبر بشم 

دوستانی رو که تو بلاگ مینویسن خوندم و با خوشحالیشون خوشحالم. سلامتی همتون رو از خدای خوبم میخوام

منم اگر درد شونه و جدیدا بازوی چپم  اینقدر اذیتم نکنه بد نیستم و خدا رو شکر میکنم 

+مواظب خودتون و خوبیهاتون باشید

دوستتون دارم هواااارتا